Godišnja nagrada „Milorad Macura“ za najbolji master rad iz oblasti arhitekture i urbanizma u školskoj godini 2021/2022, dodeljena je Milici Brajović, za rad pod nazivom „Primena biofilnog dizajna u cilju regeneracije: Park ekološke i psihološke obnove“, odbranjen na Univerzitetu u Beogradu – Arhitektonskom fakultetu, pod mentorstvom prof. dr Aleksandre Stupar. Godišnja nagrada „Milorad Macura“ za najbolju doktorsku disertaciju iz oblasti arhitekture i urbanizma u školskoj godini 2021/2022, dodeljena je dr Bojani Jerković-Babović, d.i.a, za disertaciju pod nazivom „Instrumentalizacija fenomena fluidnosti u arhitekturi XXI veka“, odbranjenu na Univerzitetu u Beogradu – Arhitektonskom fakultetu, čiji je mentor prof. dr Vladimir Mako.

Žiri Nagrade Ranko Radović u 2022. godini doneo je jednoglasnu odluku da nagradu u kategoriji Kritičko-teorijski tekstovi o arhitekturi dodeli naučnoj monografiji „Nikola Dobrović – The Shifting Modes of Critical Practice in Architecture“ autorke dr Marije Milinković. Sa posebnim osvrtom na važnost teme međunarodnog predstavljanja velikana jugoslovenske arhitekture Nikole Dobrovića, kako bi se na dostojan način obeležila 125- ogodišnjica njegovog rođenja, žiri je zaključio da je upravo pristup kakav je imala Marija Milinković prilikom pisanja monografije, onaj koji približava i omogućuje široko razumevanje kompleksnih misli i kompleksnog opusa ovog gorostasa jugoslovenske arhitekture, podjednako čitaocima koji jesu i, opet, nisu nužno pripadnici arhitektonske sfere. U uvodniku, autorka citira i bojazan profesora Ranka Radovića, koji u svom tekstu iz 1979. godine „Nikola Dobrović ili o povećanju s vremenom“ aludira na to da će godine proći dok se Dobrovićevo „voluminozno i heterogeno“ delo ne sagleda u potpunosti, sa jasnom idejom o vrednostima koje nosi. Ovom opaskom, autorka se poziva na Radovićevo poimanje Dobrovićevog dela i to ne čini prvi put u svom bogatom naučnom radu. U iteracijama koje su prethodile monografiji o Dobroviću, ona se oslanjala na stavove i interpretacije Ranka Radovića, analizirajući ih, poredeći ih i kontekstualizujući ih u vreme posle smrti oba arhitekta, čineći na ovaj način profesora Ranka Radovića nezaobilaznim i visokovrednim saradnikom na sopstvenom putu pisanja i otkrivanja tajni Dobrovićeve arhitekture.